Op weg ... naar welk pad eigenlijk?

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb, en dat is goed. Ik weet hoe ik in elkaar zit. Afgerond is letterlijk opzij leggen, laten bezinken en daarna pas weer verder.

 

Laura's Danskoffers

In november 2020 kwam mijn boek uit. We zijn alweer wat maanden verder en ik heb inmiddels mooie ontmoetingen gehad. Daarnaast waardevolle gesprekken over het leven met mensen waarbij ik vooraf niet wist dat diepgang in deze mensen zat. Wauw!

De vraag die ik vaak krijg: 'Hoeveel boeken heb jij al verkocht?' Blijkbaar is deze vraag belangrijker dan: 'Laura, heb je van het proces genoten?' Ik merk dan weer heel goed dat ik op een andere manier in het leven sta. Ik doe iets voor mezelf en als mensen er enthousiast van worden dan is dat mooi meegenomen. Zo kreeg ik een berichtje kreeg van iemand die zei: 'Laura, het leek net alsof het mijn verhaal was, in alles herkende ik mijzelf. En jij durft het gewoon te delen met iedereen die het wil lezen.' Om daar dan samen uren over te kunnen praten, dat vind ik het grootste cadeau wat iemand mij kan geven. 

 

Taalfouten

Het boek De Schrijfwijzer heeft me taalinzichten gegeven binnen het gehele traject. De Nederlandse Taal is niet gemakkelijk en zeker niet als je het liefste alle regels wilt leren. Ik heb niet altijd het geduld als ik iets niet weet, ik wil het liefste alles direct weten en gun mezelf dan geen tijd. Mijn sterkste kant is taalfouten uit teksten halen bij mensen die stukken hebben geschreven, dat heb ik altijd al gehad. Andersom heb ik dat niet bij mezelf, dan heb ik zo in een tekst gezeten dat de fouten niet meer opvallen.

Laatst mocht ik een stuk tekst lezen met de instructie: 'Laura, haal typefouten uit de tekst.' En daarvan zag ik er twee. De persoon zei me: 'Lau, ik wist niet dat jij dat kon en daarnaast schrik ik ervan dat er nog fouten instaan.' Haar reactie over mij snapte ik wel, omdat ik zelf met 'Laura-zinnen' kan komen die niemand begrijpt. Maar taalfouten eruit halen bij een ander, ja, dat is wel mijn ding. Ik vind dat erg leuk om te doen. Vraag me weer niet naar de zinsopbouw, daar heb ik nog werk te verrichten. Taal is zo divers en wanneer is een zinsopbouw echt fout? Of is het een zin die je als lezer anders zou neerzetten? Dat blijft nog altijd persoonlijk.

 

Taalcoach

Om een wat drukkere week te krijgen, heb ik me opgegeven als taalcoach. Ik ga mensen die de Nederlandse Taal willen leren, helpen. Dit ga ik doen als vrijwilliger binnen een organisatie. Daarbij heb ik meerdere doelen voor ogen. Ik help anderen vooruit, ik heb een extra tijdsbesteding die ik hard nodig heb en hulp geven als taalcoach geeft me positieve energie. Door meer met de taal bezig te zijn, leer ik mezelf nog beter kennen. Ik zie direct waar ik zelf binnen de taal vastloop en ga er dwars doorheen.

 

Weekje weg 

En dan zegt een vriendin dat ze weer een schrijfweek gaat inplannen. Lekker alleen schrijven, ergens in Nederland. O jee, heeft ze me nu besmet? Nou, behoorlijk! Ik krijg opeens ook weer de kriebels om die pen in mijn handen te pakken. Ik ben momenteel aan het nadenken welke kant ik op wil met schrijven. Ik neig toch naar de kinderboeken, omdat ik van mezelf weet dat mijn fantasie behoorlijk groot is. Ook romans met een sociaal probleem spreken me erg aan. Wellicht moet ik bij beide toch eens een begin maken en voelen welke kant het op gaat. Bij kinderboeken heb ik wel iemand nodig die er leuke tekeningen bij kan plaatsen. Hup, daar gaat mijn fantasie alweer. Ik denk dat het wel goed komt!

 

Boeken lezen

Nooit gedacht dat ik kon zeggen dat ik lezen leuk zou gaan vinden. Wel is het voor mij van belang wat voor soort boek het is. Er moet een sociaal aspect aanbod komen, anders haak ik snel af. Daarnaast lekker leesbaar zonder al teveel gedoe met moeilijke woorden. En toch weet ik ook dat die woorden vanzelf duidelijk worden als ik ze leer kennen. Zoals het met alles is, je vindt vaak iets leuk als het je goed afgaat. Soms moet je eerst moeite doen om er plezier aan te beleven. Ik had boeken lezen nooit als positief voorbeeld meegekregen. Lezen was per definitie saai. Nu weet ik dat het ook rust kan brengen, je fantasie kan stimuleren en je brein getraind wordt. Een heerlijk gevoel om afleiding te hebben in deze tijd. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0